فیلم‎هایم با ساختار حاکم سینما نمی‌خواند

کارگردان «بادیگارد» با حضور در برنامه کافه فیلم، خاطره‌ای جالب از دیدارش را با امام خمینی (ره) در دهه 60 تعریف کرد.
به گزارش روابط عمومی‌شبکه آی فیلم؛ ابراهیم حاتمی‌کیا که در برنامه اخیر «کافه فیلم» پس از نمایش «بادیگارد» درباره جزئیات ساخت فیلم سینمایی «بادیگارد» با امید روحانی به گفت‌وگو نشسته بود، این فیلم را پروژه‌ای معنایی توصیف کرد و افزود: گاهی برخی از فیلم‎ها حاصل مواجهه کارگردان با بعضی اتفاقات هستند؛ اما گاهی برای ساخت یک پروژه، رسیدن از معنا به موضوع شروع می‌شود و فیلم بادیگارد از همین جنس ساخته شده ا‌ست.
وی به خاطره‎ای جالب در این‌باره اشاره کرد و گفت: دهه 60 بود که برای دیدار حضرت امام‌خمینی (ره) به جماران رفتم. در آن روزها تصورات یک جوان بیست‌و‌چند ساله را داشتم و این فکر به ذهنم رسید که اگر اتفاقی بیفتد و گلوله‌ای شلیک شود، آیا برای محافظت از امام جلوی گلوله خواهم ایستاد؟ این مسئله در این مدت برای من یک چالش بوده که تا کجا می‌شود برای حفاظت از جان دیگری پیش رفت.
کارگردان نام‌آشنای کشورمان حفاظت از شخصیت‌ها و در اصطلاح «بادیگارد بودن» را شغلی بسیار سخت در کشور توصیف کرد و گفت: این شغل در کشورمان برای افرادی مانند «حیدر» عقیدتی و آرمانی می‌شود و نسبت به بادیگاردهای دیگر کشورها که حد و حدودی در کار خود ترسیم می‌کنند، انتظارات از این افراد در کشورمان بسیار بالاست. چون انتظار می‌رود این افراد جان خود را برای منافع کشور فدا کنند.


کارگردان «آژانس شیشه‌ای» و «از کرخه تا راین» به انتقاد از جریان حاکم سینمای کشورمان پرداخت و اتفاقات رخ داده در سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر برای این فیلم را ناشی از تغییر دیدگاه‎ها به اینگونه فیلم‎ها دانست.
وی ادامه داد: فیلم‎هایی که می‌سازم با ساختار حاکم سینما نمی‌خواند؛ چون از کارها درک کامل نمی‌شود و استنباط‌های دیگر از آن می‌شود. البته این صحبت‎ها در میان مردم نیست و بیشتر کسانی به مسائل حاشیه‎ای دامن می‌زنند که از بدنه خود سینما هستند.
کارگردان «بادیگارد» درباره بازخوردهایی که از فیلمش دریافت کرده، گفت: این فیلم به طرزی عجیب و باورنکردنی میان شاخه‎های مختلف مردم نفوذ کرده؛ به طوری که هنوز بازتاب‎های بسیار جذابی از آن می‌بینم و می‌شنوم. همین اواخر با یکی از هموطنان مسیحی و همسرش که صحبت می‌کردیم، تحلیل به شدت عجیبی از فیلم می‌کردند که واقعاً از آن لذت بردم.
حاتمی‌کیا در ادامه از نقش زن و بازی مریلا زارعی در فیلم بادیگارد گفت و با وجود سکانس‎های کمی‌که برای او تعریف شده بود، وجود این شخصیت و نقش وی را برای فیلم بسیار حیاتی دانست.
وی اضافه کرد: نبود شخصیت راضیه، می‌توانست پایه نقش اصلی قصه یعنی حاج حیدر را کاملاً به‌ هم بریزد. او نه تنها یک همسر بلکه یک پشت‎گرمی‌بزرگ برای حاج حیدر بود.
سازنده فیلم «بادیگارد» با بیان اینکه استفاده از جلوه‌های مختلف بصری یکی از فاکتورهای جذابیت در سینما است، تصریح کرد: بدنه سینمای کشور در استفاده از اینگونه جلوه‎ها فقیر و تنبل شده و این آفتی برای تولیدات داخلی است.
او در این باره ادامه داد: به اعتقاد من سینما باید سینما باشد و البته جذاب و همیشه همه چیز را با کلام نگوید؛ اما غیر از آن، تصویر نیز باید حرفی برای گفتن داشته باشد. بخشی از این فقیر و تنبل شدن سینما به سبب مشکلات اقتصادی است، اما بخش دیگر آن به فیلمسازان برمی‌گردد که کار خودشان را در این راه راحت و ساده کرده‌اند و البته به اینکه بعضی اوقات به‌خاطر سیاست جشنواره‌ها، صحنه‌سازی در آن‌ها ناچیز خوانده می‌شود هم ارتباط پیدا می‌کند.
حاتمی‌کیا در پایان از سختی‌های صحنه‌سازی در ساخت «بادیگارد» گفت: بودن هلیکوپتر در فیلم و ترسیم صحنه ترور برای سینمای ما کار بسیار سختی بود و گرفتاری اجرایی زیادی داشت؛ اما وجود آن برای فیلم مهم بود. صحنه موتورسواری در تهران که به نظر نمی‌رسید صحنه سختی باشد، ما را اذیت کرد و ساخت صحنه تونل 10 شب طول کشید.